To moje największe wyzwanie! Dlaczego?
Po pierwsze: stawiam na rzeczy unikatowe, a tu w moje ręce wpada para krzeseł.
Krzesła jak wiadomo, to meble stadne. Zwykle nabywamy komplety identycznych sztuk. No cóż..tu tego nie znajdziecie! W moim stadzie występują różnice osobnicze.
Sekundo: nabawiłam się dzięki nim pierwszej meblowej kontuzji.
Pozwólcie, że opowiem Wam pewną historię…
… W czeluściach poznańskiego Łazarza, na strychu, przetrwała para drewnianych secesyjnych krzeseł.
Ciemnozielone obicie skrywało jeszcze dwie warstwy materiału tapicerskiego i wypełnień z kokosa.
Szczęśliwie pod warstwą czasu i kurzu kryło się drewniane siedzisko…
… i tysiące starych zardzewiałych gwoździ, które trzeba było usunąć ręcznie (praca na 2h przy każdej sztuce).
Dziury po gwoździach zaszpachlować!
… dodać tajne składniki…
oraz:
– gałki z przodu (inspirowane porcelaną bolesławiecką, każda inna)
– gałki z tyłu
– piękne ręcznie obszyte poduszki
I tak oto narodziły się krzesła z duszą.
